Hai!

Een weekje surfcamp is voorbij gevlogen. Dus ja ook deze cliché is waar; “time flies when you are having fun”.

Je komt aan met de bus op een camping en gaat dan nadenken: Zal dit het zijn? Ja, dat in ieder geval want je moet de bus verlaten. Dan loop je met je backpack, waar maar 12 kilo in zit voor een jaar maar stiekem best zwaar is op je rug, naar de plek van bestemming. En dan zie je dit!

Een echt nagemaakt camp en alleen toegankelijk voor de mensen van het surfcamp. De zon scheen en je werd ontvangen door de typische surfdudes. Lange blonde haren, de meeste met gekruld haar en dan zo’n heerlijk Australisch accentje erin. Er werd gesproken van brekkie (breakfast) en wettie (wetsuit). Jij zal het misschien nu al wel hebben, maar als je er zit voel je dat dit een te gekke week gaat worden.

En dan is het moment daar, we mogen na een korte instructie de golven betreden en proberen op de surfplank te gaan staan. Dit valt niet mee. Om jullie even kort bij te praten over de techniek. Je ligt op je surfboard, met je voeten nog net in het water. Er komt een golf aan en je begint te peddelen. Wanneer je eenmaal in de golf zit doe je nog drie grote peddelslagen. Dan zet je je handen onder je tepels en druk je je bovenlichaam omhoog. Dan doe je de chickenwing met je achterste voet (ik ben goofy dus links) om vervolgens je andere voet tussen je twee handen te krijgen. Dat is de safety position. En als laatste druk je jezelf helemaal omhoog om in de surfstand te komen. Dit doet me altijd denken aan het nummer: Lean back, lean back! https://www.youtube.com/watch?v=ajmI1P3r1w4 . Ja en dan sta je dus. Niet heel moeilijk toch?

Het hangt van zo veel factoren af of je blijft staan of niet. Natuurlijk als je beginner bent is het moeilijk, maar ook moeder natuur zit niet altijd mee. Helaas hebben wij dit ook mogen ervaren. Maar zoals gezegd werd, dat mag de pret niet drukken; denk maar eens na wat je vrienden en familie op dit moment aan het doen zijn.

En dan het eten, voor de mensen die mij echt kennen weten dat dit een belangrijk onderdeel is. Ik verwachtte er niet te veel van dan, kan het altijd meevallen. IT WAS DELICIOUS. Ik heb elke maaltijd weer genoten! Super goed verzorgd, had misschien iets meer variatie in mogen zitten maar hé het enige wat wij hoefden te doen is.. opscheppen op je bord, het opeten en achteraf je bord en bestek afwassen. Super geregeld. Én het is zowaar gebeurd, ik heb Kangoeroe gegeten. Totaal niet verwacht aangezien het zat verwerkt in een stoofsaus wat over de pasta ging. Ik kon het al niet plaatsen maar achteraf klopte het dus toen ik voor de grap zei: misschien is het wel Kangoeroe. Het is even wennen, maar de smaak was echt goed!

Tussendoor had je veel vrije tijd. Dit werd opgevuld met het spelletje regenwormen, het spelletje klootzakken of lekker luieren in de hangmat. Voor een biertje moest je wel een stukje lopen, maar ook dat is niet erg. Als je in je natte wetsuit (wat verdomd koud was om aan te trekken) langs de weg kan lopen, dan kan je dat ook doen om wat bier te halen. Na een korte wandeling van 15 minuten kwam je uit bij een soort pub waar ze ook bier verkochten. Het was een steile helling, maar het uitzicht was geweldig.

Na een week met veel lol, met veel momenten van het beseffen dat het in Australië ook koud kan zijn, toch een aantal goede golven gehad te hebben waar ik echt goed kon blijven staan en super lekker eten zit het er alweer op.

Bedankt surfcampaustralie je was geweldig!

Voor de mensen thuis bedankt voor het lezen. Ik ga genieten hier bij Bondi en vanaf dinsdag op naar de Blue Mountains.

Veel lieve reisgroetjes en succes weer allemaal!